بازی مشارکتی که با نام بازی اجتماعی و جمعی نیز شناخته می‌شود، نوعی بازی است که معمولاً در حدود ۲ سالگی شروع می‌شود، زمانی که کودکان آنقدر بالغ هستند که بتوانند به نوبت با همبازی‌های خود بازی کنند، وسایل بازی را به اشتراک بگذارند، قوانین را رعایت کنند و با دیگران مذاکره کنند. به عنوان مثال، به یک همبازی اسباب بازی سوپرمن خود را برای مبادله با اسباب بازی همبازی خود پیشنهاد می‌دهند.
بازی مشترک کودکان خردسال و بازی با سایر کودکان
کودکان در سال‌های ابتدایی رشد، به طور موازی باهم بازی می‌کنند یعنی در نزدیکی یکدیگر بازی می‌کنند، نه با هم. بازی‌های مشارکتی، مهارت‌های اجتماعی مهمی را آموزش می‌دهد که به رشد کودکان در طول بازی روزمره کمک می‌کند. در بازی مشارکتی، کودکان با همکاری یکدیگر برای رسیدن به یک هدف مشترک، مشکلی را حل می‌کنند. برخلاف بازی رقابتی که شامل برندگان و بازنده‌های آشکار است، همه در بازی مشارکتی برنده می‌شوند. بازی بخش بسیار مهمی از توسعه است و بچه‌ها اینجوری یاد می‌گیرند. بازی مهارت‌هایی را توسعه می‌دهد که کودکان برای پیشرفت توانایی‌های عاطفی، اجتماعی، فیزیکی و شناختی خود نیاز دارند. در واقع، آن‌ها به احتمال زیاد در انواع مختلف بازی بسته به شخصیت و محیط بازی خود شرکت خواهند کرد.
برای کمک به کودک برای انتقال به این مرحله از رشد، این نکات را در نظر داشته باشید:
اشتراک‌گذاری: برای کمک به آموزش به فرزندتان در مورد اشتراک‌گذاری، از عبارت «اشتراک‌گذاری» به درست‌ترین و دقیق‌ترین معنای آن استفاده کنید: یعنی به صورت مشارکتی. فرض کنید وقتی آن‌ها یک اسباب بازی را به اشتراک می‌گذارند، هرگز آن را نیز پس نخواهند گرفت.
نوبت گرفتن: برای یک کودک خردسال کنترل تکانه زیادی لازم است تا بتواند چیزی را که می‌خواهد اکنون رها کند و منتظر بماند. از کوچک‌ترین فرد شروع کنید و به نوبت توپ را به جلو و عقب بچرخانید، این روند به کودک، کمک می‌کند تا بفهمد که خیلی زود فرصت خواهد داشت.
رعایت قوانین: یکی از بهترین راه‌ها برای آموزش قوانین به کودکان این است که اجازه ندهید همیشه برنده شوند. ممکن است گاهی اوقات کودک شما را ناامید کند و ممکن است کمی بی‌رحمانه به نظر برسد، اما راه خوبی برای معرفی این واقعیت است که همه بازی‌ها قوانینی دارند و همه باید از آن‌ها پیروی کنند.
کار گروهی: با تاکید بر مزایای کار تیمی، همکاری را در رقابت تشویق کنید. ممکن است فرزند کوچک شما برای کمک به کارهای خانه به اندازه کافی بزرگ نباشد، اما شما می‌توانید با برداشتن اسباب بازی‌ها با هم، رفتار مشارکتی را ارتقا دهید.
مذاکره: این مهارتی است که به بهترین وجه از طریق مدل‌سازی آموخته می‌شود. به فرزندتان یک بیسکوییت بدهید و با تکه‌ای از میوه او مبادله کنید. مدتی طول می‌کشد تا کودک دادن و گرفتن را درک کند، اما در نهایت، مفهوم مبادله در آن ریشه دوانده و کودک آن را در زمین بازی مورد آزمایش قرار می‌دهد.
بدون دیدگاه