دوستی با همسالان در پیش دبستانی

زمانی که دوستی ها و قرارهای بازی پیش دبستانی خراب می شود، چه کنیم؟

مواقعی وجود دارد که بازی بین دوستان پیش دبستانی آنطور که شما برنامه ریزی کرده اید انجام نمی شود. کودکان پرخاشگرانه رفتار می کنند. اختلاف نظر گاه و یا بیگاه با یک دوست طبیعی است. اما اگر فریاد زدن یا یکدیگر را کتک زدند، باید وارد عمل شوید و رفتار کودکان را هدایت کنید. در مورد اینکه چه چیزی باید متوقف شود و چرا، باید واضح باشید. به عنوان مثال، “لطفاً از هل دادن یکدیگر دست بردارید.” هر دوی شما آسیب می بینید.

تک روی کودکان

گاهی اوقات ممکن است فرزندتان از بازی فاصله بگیرد. صحبت کردن با فرزندتان – و همچنین تماشای اتفاقات – می تواند به شما کمک کند تا بفهمید چه اتفاقی دارد می افتد. بازی انفرادی معمولا جای نگرانی نیست. در واقع، شما اغلب دو کودک را خواهید دید که در کنار یکدیگر بازی می کنند و هر کدام کار خود را انجام می دهند. این به این دلیل است که کودکان در این سن همچنان دارند یاد می گیرند چگونه با هم بازی کنند. اما اگر به نظر می‌رسد کودک شما در مورد نحوه پیوستن به بازی مطمئن نیست، به طور مداوم توسط سایر کودکان کنار گذاشته می‌شود، یا اغلب نمی‌خواهد با دیگران بازی کند، کارهایی وجود دارد که می‌توانید برای کمک به او انجام دهید: فرزندتان را تشویق کنید تماشا کند که دیگران چه کار می‌کنند تا بتواند نحوه پیوستن به آن را بیابد. برای مثال، «چه غذایی درست می کند؟ آیا فکر می کنید او ممکن است یک رستوران راه اندازی کند؟ آیا فکر می کنید ممکن است به مشتریان نیاز داشته باشد؟ یا آشپز؟ در مورد راه‌هایی صحبت کنید که فرزندتان می‌تواند بازی را شروع کند و دیگران را به پیوستن دعوت کنید. به عنوان مثال، “آیا می توانید به من کمک کنید سوراخی در شن ها حفر کنم؟” آیا می توانید ببینید که آیا شخص دیگری به ما کمک می کند تا آن را واقعاً عمیق کنیم؟ “تو دوست من نیستی!” کودکان پیش دبستانی می آموزند که چه چیزی در دوستی ها و گروه های اجتماعی خوب است. بنابراین برخی از کودکان پیش دبستانی ممکن است به کودکان دیگر بگویند که نمی توانند در گروه «آنها» بپیوندند یا جملاتی مانند «تو دوست من نیستی» بگویند. آنها همچنین ممکن است در مورد دوستی معامله یا تهدید کنند – به عنوان مثال، “اگر من را به مهمانی خود دعوت نکنید، من دوست شما نخواهم بود”. برخی از کودکان ممکن است از این نوع رفتار صدمه ببینند، و به نظر می رسد برخی دیگر می توانند آن را از بین ببرند. اغلب کودکان همه چیز را مرتب می کنند و چند دقیقه بعد دوباره «دوست» می شوند. ممکن است به کودک خود توضیح دهید که این طبیعی است که گاهی اوقات احساس تنهایی کند و اکثر مردم با هر کسی که ملاقات می کنند کنار نمی آیند. برنامه ریزی برای بازی با سایر کودکان از دوران پیش دبستانی نیز ممکن است به کودک شما کمک کند تا در مورد بازی با همه افراد در پیش دبستانی، اعتماد به نفس بیشتری داشته باشد. اگر کودک شما در مورد مشکلات مداوم بازی با دوستان در پیش دبستانی یا مشکلاتی که با برخی از کودکان به طور خاص دارد، صحبت می کند، ایده خوبی است که با مربیان پیش دبستانی فرزندتان صحبت کنید. معلمان می توانند آنچه را که اتفاق می افتد زیر نظر داشته باشند و مکالمات، داستان ها یا فعالیت ها را دنبال کنند.